Daffodils & Dirt – wspólna płyta producenta Richarda Russella i Samanthy Morton!

SAM MORTON to muzyczny duet składający się z wokalistki, autorki tekstów, aktorki i reżyserki Samanthy Morton (m.in. Decoding Annie Parker, The Whale) oraz producenta muzycznego i współautora tekstów Richarda Russella (Everything Is Recorded, Gil Scott-Heron, Damon Albarn, Bobby Womack, Ibeyi).

Na debiutancki album zatytułowany Daffodils & Dirt składa się dwanaście zaskakujących utworów, dzięki którym duet tworzy głęboko osobisty muzyczny świat, który jednocześnie wydaje się intymny i delikatny, a jednocześnie potężny i twardy. Częściowo autobiograficzny zestaw piosenek zawiera oszczędne i głębokie pejzaże dźwiękowe Russella, które stanowią podstawę dla przepięknego, eterycznego wokalu Samanthy, wspomaganego przez zespół muzycznych współpracowników, wśród których są Alabaster DePlume, Laura Groves, Jack Peñate oraz wokalista Ali Campbell (w utworze Broxtowe Girl). Daffodils & Dirt zawiera wcześniej udostępnione single Let’s Walk In The Night, Cry Without End i Hungerhill Road, który pojawił się na winylowym singlu 7″ SAM MORTON.

Rzuć okiem: Taylor Swift – THE TORTURED POETS DEPARTMENT – recenzja płyty

Pomimo zamiłowania do muzyki i zaangażowania w nią przez całe życie, SAM MORTON to pierwszy projekt artystyczny Samanthy Morton. Współpraca rozpoczęła się po jej wystąpieniu w Desert Island Discs w październiku 2020 roku, które przypadkowo usłyszał Russell. Zaintrygowały go nie tylko jej wybory muzyczne (w tym wspólna miłość do jednej piosenki: I Remember Molly Drake), ale także sposób, w jaki muzyka przenikała przez jej życiowe doświadczenia. Para nawiązała kontakt i zaczęła korespondować, wymieniając się pomysłami, szkicami i strumieniem świadomości. W końcu, po kilku miesiącach, spotkali się w studiu i zaangażowali w okres spontanicznej, intensywnej i otwartej współpracy, która okazała się być katartycznym procesem muzycznym dla obu stron. Daffodils & Dirt, ukończony w 2023 roku, jest urzekającym rezultatem tej współpracy – trudno byłoby wymarzyć sobie coś bardziej nieprzewidywalnego i bardziej wysublimowanego. Świadczy nie tylko o odwadze Morton i niezawodnym muzycznym instynkcie Russella, ale także o ich indywidualnym artyzmie oraz twórczych iskrach, które pojawiły się między nimi.

Dla mnie to uczucie jak spełnienie marzeń. I dlatego czuję się całkowicie szczęśliwa. Cholera, to się stało. To mi się przytrafiło.

– mówi Morton

Rzuć okiem: ScHoolboy Q – Blue Lips – recenzja płyty

Russell jest równie euforyczny:

Tworzenie tego było niesamowicie ekscytujące” – mówi. “Czułem się, jakbym robił coś po raz pierwszy. Ludzie często dążą do tego uczucia.

Przed wejściem do studia Morton nie miała żadnych oczekiwań.

Myślałam, że po prostu dobrze się bawimy. Nie miałam żadnych oczekiwań. Zostałam zaproszona i pozwolono mi być kreatywną w sposób, w jaki nigdy wcześniej nie byłam. To uczucie było jakbym przez całe życie była uciszana, a potem ktoś powiedział: Możesz mówić.

Środowisko, w którym działa Richard, jest absolutnie bezpieczne. Nie czułam, że były jakiekolwiek ograniczenia.

– kontynuuje Samantha.

Russell pozostaje zdumiony tym, jak Morton dostosowała się do procesu.

To, co kochałem w tworzeniu tej płyty, to to, że feedback Sam i jej muzyczne oceny były tak przenikliwe. Była w stanie podejmować niesamowite decyzje dotyczące aspektów, które były moim zadaniem. Naprawdę nawzajem się produkowaliśmy. To właśnie się działo. Czułem, że rozumie, co robię, lepiej niż ktokolwiek, z kim kiedykolwiek pracowałem.

Okładka albumu zawiera archiwalne zdjęcie znanego brytyjsko-amerykańskiego fotografa i artysty wizualnego Nicka Waplingtona, który dokumentował życie na osiedlu Broxtowe w Nottingham w tym samym czasie, kiedy Morton dorastała tam w połowie lat 80.