Grand Prix dla najpiękniejszego filmu Cannes w katalogu Gutek Film

Urzekający mieszanką poezji i realizmu (Cineuropa) najpiękniejszy film festiwalu (Le Monde) o hipnotycznym wdzięku (Indiewire) – tak o All We Imagine As Light pisały zagraniczne media. Prezentowany pod koniec festiwalu film 38-letniej Payal Kapadii okazał się czanym koniem w wyścigu o canneńskie laury.

Filmowi – pierwszej indyjskiej produkcji w Konkursie Głównym od 30 lat – przypadła druga najważniejsza nagroda festiwalu, Grand Prix. Film ten rywalizował o canneńskie nagrody również z nowymi tytułami reżyserów znanych już z katalogu Gutek Film. Mowa o Bird Andrei Arnold oraz Dziewczyna z igłą Magnusa von Horna. Wszystkie trzy tytuły Gutek Film wprowadzi do polskich kin.

W sobotę, 25 maja, odbyła się ceremonia rozdania nagród 77. edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes. Jury pod przewodnictwem Grety Gerwig, postanowiło przyznać Grand Prix zrealizowanemu przez kobietę filmowi o kobiecej przyjaźni i poszukiwaniu intymności.

Sama obecność All We Imagine As Light w Konkursie Głównym Cannes była historycznym wydarzeniem. To pierwszy od 30 lat indyjski film, który wziął udział w wyścigu o Złotą Palmę. To również pierwszy konkursowy film z Indii w reżyserii kobiety. Drugi pełnometrażowy film Kapadii stanął w wyścigu o Złotą Palmę. Rywalizował z dziełami takich mistrzów kina jak Francis Ford Coppola, Yorgos Lanthimos, czy Paolo Sorrentino. Zwycięstwo 38-latki jest tym bardziej doniosłym wydarzeniem. O nagrodach dla Kapadii spekulowano już w trakcie trwania festiwalu. All We Imagine As Light był jednym z trzech najwyżej ocenianych filmów tegorocznej edycji Cannes.

Rzuć okiemBracia ze stali – recenzja filmu. No weź się, tato…

Payal Kapadia, odbierając nagrodę z rąk Violi Davis, dziękowała aktorkom, bez których ten projekt nie mógłby dojść do skutku. Wystosowała również apel do selekcjonerów festiwalu: – Proszę, nie czekajcie następnych 30 lat, by zaprezentować kolejny indyjski film – mówiła reżyserka i scenarzystka All We Imagine As Light.

Akcja filmu toczy się we współczesnym Mumbaju, gdzie dwie pielęgniarki wynajmują wspólnie mieszkanie. Starsza z nich czeka na znak życia od męża, który lata temu zniknął bez śladu. Młodsza skrywa zakazany romans z chłopakiem innego wyznania. Obie poszukują miłości i spełnienia w mieście, w którym trudno o miejsce dla intymności i uczuć.

W Konkursie Głównym tegorocznego festiwalu w Cannes premiery miały również dwa filmy twórców, których poprzednie produkcje znalazły się w katalogu Gutek Film. Bird Andrei Arnold jest kolejnym, po American Honey i Wichrowych wzgórzach, filmem brytyjskiej reżyserki, który Gutek Film wprowadzi do polskich kin.

12-letnia Bailey mieszka wraz ze swoim ojcem Bugiem (Barry Keoghan) i bratem Hunterem w opuszczonym budynku w North Kent. Bug, zajęty swoimi sprawami, nie poświęca zbyt wiele uwagi swoim dzieciom. Bailey wkracza w okres dojrzewania, ale uwagi i przygód poszukuje poza domem. W ten sposób poznaje ekscentrycznego Birda (Franz Rogowski). Prasa w recenzjach zwróciła uwagę na niebywały talent Arnold do odkrywania nowych twarzy i pracy z nieprofesjonalnymi aktorami, jednocześnie podkreślając fantastyczne kreacje aktorskie Keoghana i Rogowskiego.

Rzuć okiem: Strefa interesów – recenzja filmu. Opowieść o murze

Dziewczyna z igłą Magnusa von Horna to już pełnoprawny powrót reżysera do Cannes. Jego wcześniejszy Sweat znalazł się w selekcji pandemicznej edycji festiwalu i nie miał możliwości walczyć o nagrody. Tym razem von Horn wraz z polską ekipą i duńską obsadą mógł stanąć na schodach canneńskiego pałacu festiwalowego. Polska koprodukcja zebrała świetne recenzje zagranicznej prasy. Media pisały o Dziewczynie z igłą jako baśni odwróconej do góry nogami (Cineuropa), zaskakującym, stylowym i bezwstydnie odważnym obrazie (The Film Stage) z przeraźliwie pięknymi czarno-białymi zdjęciami Michała Dymka (The Wrap).

To oparta na faktach, niepokojąca opowieść rozgrywająca się w Danii na początku XX wieku. Karoline, młoda pracownica fabryki stara się przetrwać w Kopenhadze tuż po pierwszej wojnie światowej. Gdy zachodzi w ciążę, traci pracę i zostaje pozostawiona sama sobie. Wtedy poznaje Dagmar – charyzmatyczną właścicielkę nielegalnej agencji adopcyjnej, pomagającej matkom znaleźć nowe domy dla ich niechcianych dzieci. Nie mając żadnej alternatywy, Karoline podejmuje u Dagmar pracę jako mamka. Kobiety nawiązują niċ porozumienia, jednak świat Karoline rozpada się na kawałki, gdy odkrywa szokująca prawdę o swojej mocodawczyni.

Źródło głównej grafiki: materiały prasowe

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *